Waarde Seyckers,
Uit angst het weer te vergeten dan wel op te schrijven maar even gelijk nota nemen van hetgeen passeerde.
Behalve een fantastische Race, ondanks de sombere voorspellingen, maar weer bewijzend dat je daar vooral geen rekening mee moet houden, hebben we onze vriendschappen maar weer eens herijkt.
Wat een feest, wat een uithoudingsvermogen en hoe simpel kan het element “boot” iets aan ons leven toevoegen.
Zoals gezegd, het aantal aanmeldingen was in eerste instantie teleurstellend, maar zie, als donderslag bij heldere hemel komt er een afvaardiging ex- Sorisso met nb een Dehler 37, helemaal uit St-Annaland, how convenient, en dat zeilt ook nog eens alle wedstrijden mee. Het leek bijna uitzonderlijk. Wat jammer dat het opschrijven van drie getallen voor de grijze mannen een brug te ver was. Twee getallen werden er nog wel uitgeperst, maar die gaven schip en bemanning wel een heel verre achterstand, zodat we er van uitgaan dat er een vergissing in het spel is, immers indien de 13.56 slaat op Race 4 dan betekent dat dat ze of op Oosteuropese tijd staan of hun tijd pas opgenomen hebben nadat ze de boot hadden ingeleverd. Mocht het op Race 1 slaan, wat het meest aannemelijk lijkt dan zou dat betekenen dat ze nog steeds ergens op het Keeten dobberen of zijn vergaan, want een aankomst tijd hebben we niet gehad. De 11.38 is dan waarschijnlijk einde CvTM en aanvang Race 4, wat betekent dat ze wel gestart zijn. Overigens hoeven we ons niet echt ongerust te maken want we zagen de boot immers in ruste aan de steiger van St.Annaland. We nemen aan dat ze de huurkosten gecrediteerd hebben gekregen want met een Dehler 37 verliezen van een Etap 32, al is het een “ietje” is toch wel een ding.
Ook onze Wavebuster was terug aan de meet. Er werd van alles gebust maar weinig wave. Veel touwtjes aan dek bracht de bemanning in verwarring en schipper Marc kreeg het management niet op orde. Financieel was het allemaal wel goed geregeld maar zeilwisselen is geen goudkoers. Eén troost, volgend jaar gaat de rating weer omhoog.
Stormvogel deed haar best en kwam in Race 4 goed uit de verf. Alhoewel kapitein Frank niet op fouten betrapt kon worden bleef hij zelf wat sober naar zijn roedel op het dek staren. Het tapijt lege blikken in de kuip bereikte ongekende poolhoogte maar zorgde vooral voor meer verbaal geweld in plaats van concentratie. Alhoewel, sommige leden van deze illustere doorsnee tafelaars zaten de volgende ochtend behoorlijk navel te staren. Maar toch, uitvallers hebben we niet gezien, omvallers wel.
En dan Cancan. Rustig en bedaard op weg naar een formidabele prestatie. Met 28 voet derde in de Cup. Goed gedaan.
En als last but not least, Aloha Makua! Schipper en bemanning vormden ongeacht de ogenschijnlijke uitersten een prima team. Als ware het een automatische piloot zo soepel ging het allemaal, gewoon, overal voorbij als aangedreven door 1000 zeemeerminnen. Zouden die blote billen dan toch het geheime wapen vormen? Misschien volgend jaar ook een proberen.
Goede snierk en lekkere champagne, afgetopt met een gezellige haven en buitengewone zeilomstandigheden.
De winnaars van de Cup van Tante Mien plus 3 x line honours
Aloha Makua met:
Wouter de Boer, Schipper
Hans Flameling, de rest
Met de Uylenseyck Trofee naar huis:
Cancan met:
Cees-Herman Meijer, Schipper
Leo Aarens, Adviseur
De Onooglijke voor op de schouw:
Stormvogel met:
Frank Aarens, Schipper
Gert Hamelink, Hulp in de huishouding
Fabian Vermeulen, Scheepstoeter
Marco Hendriksen, Stabilisator
Julien Vermeer, Scheepshark
Het blik, bier troost voor een ieder maar dan leeg:
Wavebuster met:
Marc Adriaanse, Schipper
Jan van Oers, Psycholoog
Ewout van den Berg, garanties
Johan Bosters, Troubleshooter
En dan was er nog de Mac Fast met lege handen naar huis. Maar aangezien er geen acte de presence gegeven werd bij de prijsuitreiking is dat ook de moeite niet.
Maar ze waren er wel:
Mac Fast met:
Harry Kloppenburg, Schipper
Ad vd Ven, Schipper
Roger Heydanus, Schipper naast God
Leendert van Halst, Schipper
Deze 32ste Uylenseyck gaat de analen is als bijzonder geslaagd!
P.S. Volgend jaar weer en meer!
Met groet van Leo en dank aan alle dames dat de manne weer even weg mochten!
Het NCK Teamzeilen 2014 was weer een mooi weekend, er is op het scherp van de snede gestreden.
Tot in de laatste match was het spannend, WV Braasemermeer mag zich
de Nederlands Kampioen Teamzeilen Verenigingen noemen!
STEENBERGEN – De inmiddels vermaarde Vlietsail kende ook dit jaar weer een uiterst succesvol verloop. Hoewel de weersomstandigheden er aan het begin van de
zeilwedstrijd nog niet echt goed uitzagen, trok in de loop van de middag de mist op om ruimte te maken voor de zon en kwam er zelfs wat meer wind opzetten.
Want dat is wat ze nodig hebben, de deelnemers aan de Vlietsail. Dit jaar waren er negen inschrijvingen: twee voor de kleine en zeven voor de grote baan. Steenbergen beleefde afgelopen
weekend overigens een waar watersportweekend, want behalve dat het Vlietsail was met daarbij de peddelrace, lag er een vloot van maar liefst veertien sleepboten aangemeerd in de
jachthaven.